Nje çift vendosën të martoheshin dhe të vendoseshin në një shtëpi të vetëm. Ata i dhanë fjalë njëri tjetrit që javët e para të marteses nuk do të pranojnë asnjë mysafir çoftë edhe nëna e babai.
4 ditë pas martesës vijnë në derë prindërit e burrit , bie zilja djali shikon tek dera se kush është dhe thot qenkan prindërit e mi dhe nuk e hap deren sepse ashtu kishin dhënë fjalë njëri tjetrit.
1 javë pas përsëri troket dera , vajza vrapon dhe shikon se kush është nga kamera , ishin prindërit e saj.
Vajza fillon te qajë dhe thot ATA JANË PRINDËRIT E MI , NUK MUND TË MOS U”A HAP DEREN!! – burri me dhembshuri e hap deren dhe shikon gruan e tij duke përqafuar prindërit e saj.
Pas 2 vitesh çifti gëzohet me një vajzë ! Babai merr dhe pr.et në k.urban! Të gjithë habiten dhe pyesin ç”është ky gëzim per vajzat pasi që çdo kush gëzohet më shume per djemt se ato i trashëgojnë!
Babai me zë të lartë tha: NJË DITË KUR DO TË MARTOHET E DI SE VAJZA IME DO TË ME HAPË DERËN E JO DJALI IM!!!
Vajzat janë më te dhimbshme, vajzat janë per nënë e baba edhe pse ata janë për derë te huaj!!!!!!
