Gizzell, ishte një vajzë plot jetë. Sipas miqëve të saj ajo donte të jetonte dhe kishte një zemër të madhe. Por edhe pse është shumë e vështirë, për t’u besuar babai i saj nuk e donte.
Ashtu si shumica e fëmijëve, ajo ishte e mbushur me gëzim dhe shpresë. Vajza e vogël e donte shumë shkollën dhe mësonte.
Babai i saj André vuante nga një sëmundje e rëndë e cila shpesh kërkonte kujdes të vazhdueshëm dhe për këtë arsye nuk mund të kujdesej për të. Përditë ajo merrte dë nime për sjelljen e saj nga babai dhe gjyshja e saj.
Bashkë me gjyshen, babai i saj i mo ri je tën. Gizell ishte vetëm 8 vjeçe. Edhe pse ajo vuajti shumë përditë gjente forcë të qeshte për motrën dhe vëllanë e saj më të vogël.
Ditari i saj ka përlotur ata që e lexuar. Ajo kishte shkruar aty çdo vuajtje që kishte kaluar prej gjyshes dhe babait të saj. Dhe letra e fundit ishte:
Cili është gabimi im Zot që linda në një familje që s’më do. Në një jetë tjetër dua një gjyshe dhe baba të mirë.” E për nënën e saj bëhet e ditur se ajo ka humbur jetën.
