Rrëfehet për një plak se ishte ulur në tren së bashku me të birin, i cili asaj kohe i kishte arritur të njëzet e pestat.
I biri atë ditë ishte i lumtur tepër, dhe kjo vërehej edhe në fytyrën e tij të qeshur. Rrinte afër dritares dhe me gëzim të madh i përcillte gjërat, derisa e nxori dorën e tij jashtë dritares, dhe e ndjente frymën duke i kaluar nëpër dorë.I buzëqeshur bërtiti: ?Prindi im, shikoi të gjitha ato pemë si mbesin pas nesh!!?.Plaku buzëqeshi me të birin dhe iu bashkëngjitë gëzimit të tij!Afër tyre ishin të ulur dy bashkëshortë, të cilët e përcillnin dialogun mes prindit dhe birit. Ata ranë në një pozitë jo të lakmueshme nga fakti se si një djalë njëzet e pesë vjeçar i bën këto gjeste!!
Papritmas bërtiti edhe një herë: ?Prindi im, shiko liqenin e vogël dhe ato pata në të! Shikoji retë se si ecin me trenin së bashku!!?.Bashkëshortët u habitën edhe më tepër nga fjalët e të riut! Filloi të bie edhe shi dhe pikat e shiut të bien në dorën e të riut, të cilit fytyra ju buzëqeshte nga gëzimi!Papritmas bërtiti edhe një herë: ?Prindi im, bie shi! Dorën time e lag shiu! Shikoje, o prindi im!?.Këtë herë bashkëshortët nuk mundën të heshtin.. dhe e pyetën plakun: ?Pse nuk e vizitoni mjekun dhe nuk merrni ilaçe për shërimin e të birit?!?.
Plaku iu përgjigj: ?Ne veç jemi duke ardhur nga spitali, ku biri im, për herë të parë në jetën e tij ka mundësi të sheh!!?.Mos i gjyko të tjerët vetëm se nga pikëpamja jote.. gjithmonë ka diçka që ne e nuk e dimë..Atëherë pse të mos kërkojmë falje nga të tjerët!! Per me shume Shikoni Videon